جراحی شکستگی بینی در تهران

انواع آسیب ها و علائم شکستگی بینی

بینی شکسته اغلب به دلیل تصادفات جاده ای، سقوط تصادفی یا درگیری ایجاد می شود. بینی یکی از شایع ترین شکستگی استخوان های صورت است. این اغلب در نتیجه تصادفات جاده ای، سقوط تصادفی یا درگیری رخ می دهد. بسته به شدت آسیب، ممکن است شکستگی‌های همراه در صورت یا آسیب‌های دیگر (مانند آسیب سر یا آسیب‌های اندام) وجود داشته باشد. شدت آسیب‌های وارده به بینی نیز می‌تواند از کوفتگی‌های ساده تا شکستگی‌های پیچیده متفاوت باشد.

بعد از ضربه به بینی چه آسیب هایی می توانم داشته باشم؟

آسیب هایی که ممکن است پس از ضربه به بینی وارد شوید عبارتند از:

• کوفتگی بینی محدود به پوست و ماهیچه اطراف بینی است
• شکستگی استخوان بینی
• شکستگی تیغه بینی
• آسیب های مرتبط به چشم ها، صورت، سایر استخوان های صورت و گردن
• علائم شکستگی بینی

علائم شکستگی بینی عبارتند از:

• خونریزی از بینی
• درد داخل یا اطراف بینی
• تورم در اطراف بینی که می تواند باعث شود بینی خمیده به نظر برسد یا بینی کج را مبهم کند.
• کبودی روی بینی یا صورت
• هنگامی که بینی خود را حرکت می دهید صدای رنده می شود
• بینی خمیده یا کج

تشخیص شکستگی بینی

تشخیص بینی شکسته شامل موارد مختلفی است که بعد از تشخیص باید حتما درمان شود.

شکستگی استخوان بینی

یک اشعه ایکس اولیه برای تایید وجود شکستگی بینی انجام می شود. سی تی اسکن ممکن است برای ارائه اطلاعات بیشتر در مورد سپتوم بینی و در صورت وجود هر گونه شکستگی صورت دیگر درخواست شود.

سی تی اسکن بینی

همه بینی های شکسته نیاز به جراحی ندارند. اگر فقط شکستگی های جزئی و بدون انحراف وجود داشته باشد، ممکن است نیازی به جراحی نباشد. داروهای مسکن و آنتی بیوتیک ممکن است تنها چیزی باشد که لازم است. در برخی موارد، اگر شکستگی ساده باشد، زمانی که بینی بی‌حس است، می‌توان یک جااندازی نزدیک را تحت بی‌حسی موضعی انجام داد و پزشک می‌تواند آن را مجدداً تنظیم کند. در دو هفته اول پس از شکستگی جزئی بینی، ساده‌ترین راه برای اصلاح شکل، شکستن بافت بهبودی در امتداد خطوط شکستگی و قرار دادن قطعات شکسته شده در موقعیت صحیح است.

دستکاری و کاهش استخوان و سپتوم بینی نیز می تواند تحت بیهوشی عمومی برای موارد شدیدتر انجام شود. در مواردی که تیغه بینی آسیب دیده باشد، سپتورینوپلاستی انجام می شود. اگر معمولاً چند روز پس از آسیب، زمانی که تورم شروع به برطرف شدن می‌کند و قبل از 14 روز که استخوان‌ها شروع به بهبود می‌کنند، جراحی انجام شود.

بیشتر بدانید: مشاوره قبل از جراحی بینی

چگونه برای جراحی پس از ضربه به صورت آماده شویم؟

در دوره اولیه پس از شکستگی بینی (کمتر از دو هفته)، یک روش کوچک به نام دستکاری و کاهش شکستگی بینی می تواند برای تراز کردن مجدد استخوان های بینی و تیغه بینی مرکزی انجام شود. این یک روش بسته است که در آن هیچ برشی ایجاد نمی‌شود و استخوان‌ها و سپتوم بینی به محل اصلی خود بازگردانده می‌شوند و با بسته‌بندی بینی و اسپلینت‌ها در جای خود ثابت می‌شوند.

ممکن است یک تا دو هفته طول بکشد تا تورم فروکش کند. موفقیت در کاهش شکستگی بینی به شدت آسیب و پایداری استخوان ها به اندازه کافی برای بهبودی بستگی دارد. با این وجود، همیشه باید در نظر گرفته شود زیرا ممکن است در آینده شما را از یک جراحی بینی ترمیمی بزرگ نجات دهد.

بیهوشی

شکستگی بینی ممکن است با استفاده از بیهوشی موضعی یا عمومی کاهش یابد. بی حسی موضعی ممکن است در بیمار بیدار دردناک به نظر برسد و تزریق حتی چند میلی لیتر بی حس کننده موضعی ممکن است بینی را منحرف کند. همچنین ممکن است با قضاوت های حین عمل، سادگی شکستگی و همکاری بیمار تداخل داشته باشد. خواسته های جراح و بیمار از عوامل اصلی در انتخاب نوع بیهوشی است. بی حسی موضعی معمولاً شامل بسته های بینی بی حس کننده (مانند بسته های کوکائین 4 درصد) و تزریق بی حس کننده های موضعی از طریق نفوذ و بلوک های عصبی است، معمولاً از لیدوکائین 1 درصد با 1.200000 اپی نفرین به عنوان داروی انتخابی استفاده می شود. 5 سی سی از این محلول در اطراف بینی و دیواره های جانبی پخش می شود. چند قطره از بی حس کننده موضعی برای مسدود کردن اعصاب فرواوربیتال در هر طرف کافی است. سپتوم، مخاط داخلی و بلوک فرعی به 3 سی سی دیگر نیاز دارند. باید در نظر داشت که در همه موارد، امکان کاهش غیرقابل قبول و نیاز به روش بسیار پیچیده‌تری وجود دارد. بنابراین، جراح و بیمار باید برای تغییر احتمالی از بیهوشی موضعی به بیهوشی عمومی در صورت تکنیک بسیار پیچیده‌تر در آن جلسه آماده باشند. همچنین، ممکن است جلسه دوم برای درمان بیمار تحت بیهوشی عمومی بعداً برنامه ریزی شود.

دستکاری بینی شکسته

برای دستکاری، جهت فشار انگشت بر خلاف بردار آسیب و جهت جابجایی بینی است. هر دو دست سر بیمار را نگه می دارند و از انگشتان شست برای تحرک و کاهش استخوان های بینی استفاده می شود. ظاهر بالینی بینی دقیقاً در صورتی که کاهش غیرفعال نباشد یا تغییر شکل آشکار وجود داشته باشد بررسی می شود. در چنین مواردی، مراحل دیگری ممکن است مورد نیاز باشد.

دستکاری بینی جهت فشار انگشت بر خلاف بردار آسیب و جهت جابجایی بینی است. قرار دادن آسانسور بینی برای کاهش شکستگی. استفاده از آسانسور با دستکاری دیجیتال برای کاهش شکستگی بینی. طول آسانسور باید قبل از وارد کردن بینی بررسی شود تا نیروی اعمال شده برای کاهش به درستی قرار گیرد. ، پنس والشم ممکن است برای کاهش قطعات استخوانی فرورفته یا له شده بینی استفاده شود. ، فورسپس والشم برای کاهش و صاف کردن تیغه بینی دررفته یا شکسته استفاده می شود. آتل خارجی بینی برای حمایت و محافظت از کوچک کردن بینی.

بالا بردن استخوان بینی

بینی شکسته توسط دست غیر غالب نگه داشته می شود. آسانسور بوئر یا هر وسیله ی بلانت (مثلاً دسته چاقوی جراحی) وارد بینی می شود و به آرامی از داخل سوراخ بینی عبور داده می شود. ناحیه شکسته به تدریج نزدیک می شود و استخوان شکسته بالا می رود. در برخی موارد، ممکن است از دست دیگر (غیر غالب) به طور همزمان برای قالب گیری دستی بینی استفاده شود. برای بررسی کفایت کاهش از لمس انگشت و مشاهده بصری استفاده می شود. ابزار بلانت باید دقیقاً زیر استخوان شکسته باشد. این تکنیک کور ممکن است با تنظیم طول ابزار خارج از بینی دقیق تر شود

کاهش فورسپس

فورسپس بینی به طور خاص برای گرفتن بافت بینی جابجا شده و حرکت آن در جهت مورد نظر طراحی شده است. در شکستگی های استخوان بینی، فورسپس خاکستر باز می شود و یکی از منقارهای مستقیم پنس به داخل بینی وارد می شود و به آرامی به سمت جلو حرکت می کند تا در زیر محل شکستگی قرار گیرد. سپس منقارها به آرامی بسته می شوند و محل شکستگی بین یک منقار که داخل بینی است و منقار دیگر که روی پوست قرار می گیرد نگه داشته می شود. شکستگی با دستکاری ملایم دسته فورسپس کاهش می یابد.

در مورد شکستگی یا دررفتگی تیغه بینی، تیغه بینی نگه داشته می شود. سپس سپتوم حرکت کرده و به محل مناسب خود کاهش می یابد. پنس والشم همچنین ممکن است برای بالا بردن بینی له شده و جمع شده استفاده شود. در این موارد، یک استنت سخت به هر دو سوراخ بینی وارد می شود و با بخیه ثابت می شود تا از فروپاشی ساختارهای کاهش یافته جلوگیری شود .

آتل ها و بسته های داخلی

پس از کوچک کردن بینی، از یک آتل یا پک داخلی برای نگه داشتن قسمت های کوچک شده در محل و جلوگیری از هماتوم یا سینکیا استفاده می شود. اسپلینت های سخت بینی (به عنوان مثال، اسپلینت های دویل) دارای لوله های کوچکی برای تنفس هستند، بنابراین برای بیماران بسیار راحت تر هستند. در شکستگی بینی خرد شده، آنها ممکن است کنترل بهتر بخش های شکسته را ارائه دهند و ممکن است بعد از عمل برای مدت طولانی تری در بینی باقی بمانند. برخی از جراحان بسته های بینی آغشته به آنتی بیوتیک را ترجیح می دهند. با این حال، این بسته ها کمتر قابل تحمل هستند و باید در مدت زمان کوتاه تری برداشته شوند.

نوار بینی و اسپلینت های خارجی

نوارهای نواری کوچک و باریک برای پوشاندن مجدد پوست روی چارچوب بینی و جلوگیری از ایجاد ادم استفاده می شود. این نوار همچنین از پوست در برابر تماس با آتل های سخت خارجی محافظت می کند. یک اسپلینت بینی ترموپلاستیک سخت در آب گرم نرم می شود، بریده می شود و برای بینی شکل می گیرد و سپس روی بینی چسبانده شده قرار می گیرد. فشار ملایم انگشت تا زمانی که آتل خنک شود و با استفاده از آب سرد سفت شود اعمال می شود. اسپلینت های خارجی ممکن است به مدت 5 تا 7 روز پس از عمل باقی بمانند.

تکنیک های جایگزین

اکثر شکستگی های بینی به راحتی با تکنیک های محافظه کار توصیف شده درمان می شوند، اگرچه برخی از مطالعات اخیر نتایج نامطلوب بسیاری و عواقب پیچیده ای را در سری های بزرگ نشان می دهند. منطقی است که در مراحل اولیه درمان، در صورت بروز هرگونه مشکل یا کاهش ناکافی، با روش های پیشرفته تر ادامه دهید. این تکنیک های جایگزین معمولا برای جلوگیری از نارضایتی عملکردی و زیبایی بعد از عمل انجام می شود.

تکنیک جایگزین 1: لوله گذاری معمولی: لوله گذاری زیر ذهنی

در شکستگی های متعدد استخوان صورت یا ترومای پانفاسیال، لوله نازوتراشه معمولاً به لوله تراشه تغییر می کند تا امکان کار روی بینی شکسته فراهم شود. با این حال، گاهی اوقات نگرانی در مورد ادم و لوله گذاری مجدد دشوار ممکن است تیم عمل را وادار کند گزینه های دیگری را در نظر بگیرد.

استفاده از لوله گذاری ساب منتال به طور مکرر برای کار همزمان روی فک و استخوان بینی گزارش شده است. در این روش جراح یک بی حس کننده موضعی تزریق می کند و برشی در ناحیه زیر ذهنی ایجاد می کند. پس از ایجاد ارتباط داخل دهانی، لوله داخل تراشه عبور داده شده و لوله گذاری تراشه انجام می شود.

روش جایگزین 2: کاهش استخوان: برش و دسترسی با رویکرد داخلی

برای رویکرد داخلی، که برای دسترسی مستقیم به استخوان های شکسته استفاده می شود، یک برش بین غضروفی در سمت شکستگی ایجاد می شود. سپس با استفاده از قیچی برای تشریح، دسترسی مستقیم به ناحیه شکستگی حاصل می شود. در مرحله بعد، یک آسانسور بوئر از طریق ناحیه تشریح شده وارد می شود و استخوان شکسته مستقیماً بالا و کاهش می یابد. برخی معتقدند که این منجر به کاهش و ترمیم دقیق تر استخوان های افسرده بینی می شود. با این حال، نتیجه به تجربه جراح و شدت شکستگی بستگی دارد.

تکنیک جایگزین 3: کاهش استخوان: استفاده از استئوتوم

در برخی موارد، قطعات استخوانی شکسته به طور غیر فعال کاهش نمی‌یابند و ممکن است دارای پله‌ها یا بی‌نظمی‌های قابل لمس باشند. استئوتومی با دستکاری ملایم ممکن است یک شکستگی چوب سبز یا قطعات استخوان قفل شده را به یک شکستگی کامل استخوان تبدیل کند. به این ترتیب، کاهش غیرفعال ممکن است حاصل شود.

در سناریوهای دیگر، شکستگی بینی ممکن است شبیه استئوتومی ناقص در جراحی بینی باشد. استئوتومی سوراخ خارجی ممکن است به راحتی به کاهش این نوع بدشکلی کمک کند. در این روش، یک برش کوچک چاقو در پوست سمت جانبی بینی ایجاد می شود. سپس جراح با استئوتومی 2 میلی متری و چند ضربه چکش، شکستگی دقیقی را در یک خط طراحی شده ایجاد می کند. قطعه استخوان به طور کامل متحرک شده و کاهش می یابد. محل استئوتومی برای اسپیکول ها یا بی نظمی های استخوانی به آرامی لمس می شود که در صورت وجود اصلاح می شود.

بیشتر بخوانید: جراحی بینی با لیزر

چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت داشتن هر یک از علائم زیر فوراً به پزشک مراجعه کنید:

• بینی کج است
• خونریزی شدید بینی که متوقف نمی شود
• تخلیه مایعات شفاف از بینی
• دشواری در تنفس
• هرگونه آسیب دیگر به چشم، صورت یا گردن